Teresa

 W realu niekiedy udaje mi się spotkać ludzi niezwykłych- drogocennych jak diamenty. Do takich osób należy Teresa. 

Poznałam ją już długie lata temu, z racji tego, że razem ze szwagrem mojego męża, pracowała w ubezpieczeniach. Jednak cały wolny czas poświęcała ukochanym zwierzętom.  Aktualnie zajmuje się niesieniem pomocy zwierzętom w potrzebie z Powiśla Dąbrowskiego. Prowadzi dom tymczasowy dla psów i kotów.

 Dzięki jej staraniom powstał Komitet Społeczny Kociska i Psiska Powiśla Dąbrowskiego. Szuka domów dla swoich podopiecznych. Wozi na sterylizację, leczy, dokarmia. Ogrom pracy! Poświęca temu cały swój czas. 

Jest to zajęcie bardzo absorbujące- niektóre ze zwierząt wymagają całodobowej opieki. Teresę spotykam głównie przy okazji wizyt w gabinecie weterynaryjnym. Zawozi tam swoich podopiecznych na badania, leczenie.  Z czułością przytula do serca istoty, które (gdyby nie ona) już dawno i prawdopodobnie w niewyobrażalnych męczarniach,  pożegnałyby się z tym światem.

 Przyglądam się pracy Teresy, a często są to trudne działania! Z góry skazane na niepowodzenie... A ona się nie poddaje!  Często zdarza się, że rokowania dla podopiecznych są bardzo złe. Wtedy jest najtrudniej... Co mogę jej wtedy powiedzieć... Cokolwiek się powie, zabrzmi głupio... Więc milczę... ale w myślach przytulam ją do serca i obejmuję modlitwą.

Aktualnie jest do uregulowania rachunek zbiorczy za lecenie podopiecznych. Dlaczego jest 1 i wielki? hm... dlatego, że ...  Teresa poświęca swój czas zwierzętom. Rzadko ma chwilkę na wrzucenie postu o tym, czym się aktualnie zajmuje. A gdy podopieczny umiera, opiekunka trzyma go w ramionach cały czas... a później nie ma już siły na zerkanie na fb, na wpis... Musi posklejać swoje złamane serce i stanąć do walki o kolejną bidę! Kilka osób już wie, że prosiłam o wsparcie Komitetu Społecznego Kociska i Psiska Powiśla Dąbrowskiego  na lalkowych grupach. Już pierwsze efekty widać!   Niekiedy zdarzają się cuda i to, co niemożliwe, staje się  możliwe! Oczywiście, że chciałabym, żeby na jej zmęczonej twarzy gościł uśmiech, żeby z oczu błyskały iskierki radości... ale to nie takie proste. Prawa rynku są nieubłagane... 

i stąd mój wpis... prośba o pomoc dla podopiecznych Teresy.

 Każde działanie jest na wagę złota! Zapoznanie się ze stroną Komitetu, lajkowanie działań, udostępnianie.. a jeśli ktoś może- wsparcie choćby 1 złotówką, bo liczy się dosłownie każdy grosz! 

licznik 222 974