Maniek Wilczasty

Sympatia do Mańka Wilczastego pojawiła się u mnie od pierwszego wejrzenia, gdy zobaczyłam go na blogu Manhamany. Najpierw myślałam, że to tylko typowe lalkowe zauroczenie, które minie, gdy pojawią się kolejne wpisy, a ja o Wilczastym zapomnę. Jednak mi nie przeszło... i pewnego dnia postanowiłam zapytać Manhamanę, czy jeszcze został w jej okolicach jakiś Wilczasty. Owszem został. Z trzech wybrała jednego i mi go wysłała. W pudełku dyndał sobie zawieszony na szyi na jednym druciku. Kończyny miał przypadkowo poukładane, co wyglądało dość zabawnie. Aczkolwiek obowiązuje ochrona danych lalkowych, i Maniek nie zgodził się na publikację ośmieszającego go zdjęcia. No to nie publikuję. Okazało się, że Wilczasty został w całości odlany z tej samej masy. Ma piękny, brązowy kolor. Lekkie różnice w malunku oka ukrywa za grzywą spadającą na czoło.
Jako, że Maniek nie posiada szlacheckiego, mattelowskiego rodowodu, wymagał drobnych prac: trzeba było usunąć masę plastyczną, żeby mógł ruszać kończynami i nałożyć mu porządnie głowę na szyję. Wrzątek pomógł mi w ułożeniu grzywki. Aktualnie prezentuje się tak:

 oczywiście jest niezwykle uzdolnionym muzykiem, grywa na różnych instrumentach, o czym się jeszcze nie raz przekonacie

 Baletta stanęła zasłuchana

 Nawet Kicia nie miała uprzedzeń rasowych i słuchała oczarowana

Całe potworne stadko w komlecie

Dziś Maniek  jedzie na lalkowe spotkanie.

38957